„Święta Maria Dominika Mazzarello nie umiała prawie pisać i słabo czytała, lecz o sprawach Bożych mówiła w sposób jasny i przekonywujący, iż zdawało się, że była natchniona przez Ducha Świętego - a swoje oddanie Bogu, przeżywała w pokorze, umartwieniu i pogodzie, wypełniając w ten sposób swoje „macierzyństwo miłości” dla tysięcy dziewcząt...”
Jan Paweł II - Turyn 13 IV 1980 r.
Miesiąc maj to okres, który w Rodzinie Salezjańskiej naznaczony jest wieloma uroczystościami. Na początku maja czcimy św. Dominika Savio - pierwszy święty owoc pedagogiki ks. Bosko, 24 maja obchodzimy uroczystość Maryi Wspomożycielki Wiernych - pierwszej patronki salezjanów i salezjanek zaś 13 maja czcimy św. Marię Dominikę Mazzarello- współzałożycielkę zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki, czyli sióstr salezjanek.
Maria Dominika urodziła się 9 maja 1837 r. w Mornese w rodzinie wiejskiej. Rodzice byli ludźmi pracowitymi i pobożnymi. Przyszła współzałożycielka salezjanek, już jako dziecko odznaczała się nadzwyczajną miłością do Jezusa Eucharystycznego. Od chwili, kiedy w wieku 10 lat przyjęła I Komunię świętą, starała się przyjmować ją jak najczęściej. Była również dla swoich rówieśników przykładem pracowitości, cały czas rozwijała swoje cnoty i pobożność. W roku 1854 stała się członkinią Córek Maryi Niepokalanej składających się z dziewcząt pragnących doskonalić się na wzór Matki Bożej. Maria była najmłodszą, ale i zarazem najgorliwsza członkinią stowarzyszenia. W roku 1866 Mazzarello włącza się w pomoc zarażonym na tyfus. Wkrótce sama zapada na tę ciężką chorobę. W czasie kuracji zdrowotnej przychodzi jej do głowy pomysł zorganizowania pracowni krawieckiej dla ubogich dziewcząt. Zamiar ten udaje jej się zrealizować.
W dniu 7 października 1864 r. ma miejsce spotkanie, które zaważyło na dalszym życiu Marii Dominiki. Tego dnia spotyka się z ks. Bosko, który zainteresował się jej apostolstwem wśród ubogich dziewcząt. Kiedy papież Pius IX zaaprobował projekt ks. Bosko dotyczący założenia zgromadzenia żeńskiego, opiekunowi ubogiej młodzieży od razu przyszły na myśl dzielne dziewczęta z Mornese. Spotkał się więc z proboszczem ks. Pestarino, pod którego egidą działały Maria Dominika i jej przyjaciółki i przedstawił mu projekt stworzenia z CMN, zakonu Córek Maryi Wspomożycielki. Proboszcz z Mornese przystał na propozycję ks. Bosko. Tak wyglądały początki zgromadzenia sióstr salezjanek.
Pierwszą przełożoną nowego zgromadzenia została Maria Dominika Mazzarello. We wszystkim starała się naśladować ks. Bosko i jego system wychowawczy. Realizowała go z godną podziwu wiernością. Dom w Mornese stał się oazą szczerej miłości i prostej, spontanicznej radości. Wokół sióstr gromadziło się coraz więcej ubogich dziewcząt szukających schronienia i pomocy duchowej i materialnej.
W roku 1877 zgromadzenie przybrało również charakter misyjny - Maria Dominika Mazzarello wyprawiła pierwsze siostry do Ameryki. Za swojego życia pożegnała łącznie trzy wyprawy misyjne.
S. Maria Dominika Mazzarello umiera rankiem 14 maja 1881 r. Papież Pius XI 3 maja 1936 r ogłosił heroiczność jej cnót, podkreślając jej niezwykłą pobożność eucharystyczną, głębokie zjednoczenie z Bogiem i nadzwyczajną pokorę. W dniu 20 sierpnia 1920 r. ogłosił ją błogosławioną. W poczet świętych s. Marię Dominikę w dniu 24 czerwca 1951 r. włączył Ojciec Święty Pius XII.
